Nowi, nieznani (nam) konkurenci
Z boiskowych zmagań znamy część trzecioligowej stawki, ale nie jej całość.
Po reformie dokonanej przez PZPN rozgrywki trzecioligowe w kraju przybrały nowy kształt i wymiar. Utworzenie czterech grup (w miejsce ośmiu) naturalną koleją rzeczy wymusiło połączenie, w naszym przypadku piłkarskich sił Śląska i Opolszczyzny z ekipami z Dolnego Śląska i Lubuskiego, o których przyznajmy to szczerze – wiemy niezbyt wiele. Oczywiście nic nie zastąpi wiedzy nabytej organoleptycznie, ale spróbujmy choćby skrótowo przybliżyć profile klubów-rywali „rekordzistów” z południowo-zachodniej części kraju oraz III-ligowych beniaminków.
Górnik Wałbrzych (rok założenia – 1946; barwy: biało-niebieskie) – jedna z bardziej znanych i rozpoznawalnych „firm” w składzie grupy III. W 1983 roku wałbrzyszanie awansowali do ówczesnej I ligi, gdzie największym sukcesem było dwukrotne zajęcie 6. lokaty. Na początku lat 90. problemy organizacyjno-finansowe „wymusiły” fuzję Górnika z odwiecznym, lokalnym rywalem – Zagłębiem. Tak powstał w 1992 roku KP Wałbrzych. Górnik po dramatycznej końcówce poprzedniego sezonu, zakończonej barażowym meczem o mistrzostwo ligi z KS Polkowice (2:1) wygrał zmagania sezonu 2015/2016. W kilka dni później podopieczni trenera Roberta Bubnowicza przystąpili do dwumeczu z warszawską Polonią, którego stawką był awans o do II ligi. „Czarne Koszule” po remisie 1:1 w Wałbrzychu wygrały rewanż przy Konwiktorskiej 1:0.
KS Polkowice (rok założenia – 1947; barwy: zielono-czarne) – w sezonie 2003/2004 (jako Górnik) polkowiczanie zaliczyli jednosezonowy epizod w najwyższej klasie rozgrywkowej. Jeszcze w sezonie 2013/2014 zespół występował na II-ligowym poziomie, z którego spadł aż o dwa poziomy. Pobyt polkowiczan w gronie czwartoligowców trwał tylko rok, a poprzednie rozgrywki KS zakończył niepomyślnym barażem o mistrzostwo III ligi z wałbrzyskim Górnikiem. Warto zauważyć, iż obok piłkarskiej w KS funkcjonują również sekcje m.in.: tenisa stołowego, boksu, kick-boxingu i motocrossu.
1. KS Ślęza Wrocław (rok założenia – 1945; barwy: żółto-czerwone) – klub znany głównie dzięki osiągnięciom koszykarek, które w przeszłości sięgały m.in. po mistrzostwo Polski (1987 r.). Piłkarze przez 11 sezonów grali na II-ligowym szczeblu, a najlepszym wynikiem było 3. miejsce w sezonie 1992/1993. Ubiegłe rozgrywki były dla Ślęzy czwartymi spędzonymi w III lidze, na ich finał - 3. pozycja. Dwa lata wcześniej wrocławianie wygrali trzecioligową rywalizację w swojej grupie, po czym odpadli po barażu o II ligę z Ursusem Warszawa.
Miedź II Legnica (rok założenia – 1971; barwy: zielono-niebiesko-czerwone) – pierwszy zespół w I lidze, młodzież m.in. w Centralnej Lidze Juniorów i prężnie działająca w oparciu o miejscową SMS - Akademia Piłkarska, no i „dwójka” w III lidze – to wizytówki legnickiego klubu. Swój drugi sezon w III lidze rezerwy Miedzi zwieńczyły 4. miejscem i zdobyciem Pucharu Polski na poziomie Dolnośląskiego ZPN. W I rundzie PP legniczanie zagrają już w najbliższy weekend z GKS-em Bełchatów. A propos zmagań pucharowych – największy sukcesem legnickiego klubu jest zdobycie trofeum w 1992 roku i start w rozgrywkach europejskich. Tam piłkarze Miedzi ulegli AS Monaco.
Lechia Dzierżoniów (rok założenia – 1946; barwy: żółto-czerwono-niebieskie) – najbliższy sezon będzie już siódmym na trzecioligowym poziomie, w sumie na tym szczeblu dzierżoniowianie zaliczyli blisko 20 sezonów. W pierwszej połowie lat 90. piłkarze Lechii przez trzy sezony występowali w rozgrywkach II ligi. Bodaj najbardziej znanym wychowankiem klubu jest b. reprezentant Polski – Paweł Sibik. Minione rozgrywki Lechia zakończyła na 5. pozycji w rywalizacji zespołów z Dolnego Śląska i Lubuskiego.
Śląsk II Wrocław (rok założenia – 1947; barwy: zielono-biało-czerwone) – klub dwukrotnego mistrza (1977 i 2012) oraz trzykrotnego wicemistrza kraju. W kolekcji Śląska są dwa Puchary Polski (1967 i 1987) oraz dwa Superpuchary. Rezerwy Śląska zakończyły niedawno swój trzeci z rzędu sezon na poziomie III ligi, zajmując na finiszu 6. lokatę. Skład zespołu prowadzonego przez Arkadiusza Batora oparty jest na klubowych wychowankach i uzupełniany graczami ekstraklasowej drużyny.
Piast Żmigród (rok założenia – 1946; biało-zielono-czerwone) – to będzie czwarty sezon klubu z powiatu trzebnickiego na „trzecim froncie”. Poprzednie rozgrywki zespół ze Żmigrodu kończył odpowiednio na 7., 10. i ponownie na 7. miejscu. Seniorską drużynę Piasta prowadzi trenerski duet: Grzegorz Podstawek – Marek Nowicki. Pierwszego z wymienionych bielscy kibice piłkarscy pamiętają zapewne z występów przed laty w barwach Podbeskidzia, natomiast drugi ze szkoleniowców prowadził już ekipę ze Żmigrodu w latach 2010-2012.
Stal Brzeg (rok założenia – 1967; barwy: żółto-niebieskie) – beniaminek i zwycięzca rozgrywek opolskiej IV Saltex Ligi (z przewagą 13. punktów nad Polonią Głubczyce). W latach 70. klub z Brzegu występował już na trzecioligowym poziomie, w sumie przez siedem sezonów. Jednym z największych sukcesów klubu jest dotarcie do III rundy PP, w sezonie 1978/1979. „Po drodze”, w II rundzie rywalizacji, brzeżanie ograli 1:0 bialską Stal. Z aktualności warto wspomnieć, iż skład beniaminka zasilił przed kilku dniami – Marcin Nowacki. To powrót 35-latka do rodzinnego miasta. M. Nowacki ma za sobą ponad 150 meczów w Ekstraklasie (m.in. w Odrze Wodzisław Śl., Groclinie Grodzisk Wlkp., Koronie Kielce i chorzowskim Ruchu) oraz jeden występ w reprezentacji Polski (2014 r., z Wyspami Owczymi).
Falubaz Zielona Góra (rok założenia – 2015; barwy: żółto-biało-zielone) – z oczywistych względów pierwsze skojarzenie przywodzi na myśl – żużel. U historycznych podstaw klubu piłkarskiego są – Uczniowski Klub Sportowy i zielonogórska Lechia. W 2015 roku UKP połączyło się z klubem założonym w 2010 przez sympatyków miejscowego, żużlowego Falubazu. Już pierwszy sezon pod tym szyldem zakończył się zwycięstwem w rozgrywkach IV ligi i awansem na wyższy szczebel. Młodzież Falubazu występuje w rozgrywkach Centralnej ligi Juniorów, gr. zachodniej.
Olimpia Kowary (rok założenia – 1950?, barwy: zielono-białe) – triumfator czwartoligowej rywalizacji na Dolnym Śląsku. Team z Kowar osiągnął linię mety sezonu 2015/2016 z czteropunktową przewagą nad Sokołem Wielka Lipa, zostawiając również w tyle m.in. zespoły z Oleśnicy, Ząbkowic Śląskich, Bielawy i Nowej Rudy. Dla Olimpii będzie do debiutancki sezon w III lidze. Od 4 lipca br. piłkarze z Kowar mają nowego szkoleniowca, którym jest Jerzy Wójcik. 59-letni trener prowadził w przeszłości m.in. Radomiaka Radom, Unię Skierniewice, Okocimskiego Brzesko oraz Eagles Chicago.
Unia Turza Śląska (rok założenia – 1924; barwy: czerwono-zielone) – wygranie rozgrywek IV ligi śląskiej oraz zwycięstwo w barażowym dwumeczu o awans do III ligi z Gwarkiem Tarnowskie Góry (2:1, 2:1) jest największym sukcesem w wieloletniej historii klubu z okolic Wodzisławia Śląskiego. Znany z występów Rekordzie Dawid Hanzel był najlepszym strzelcem Unii w ubiegłym sezonie IV ligi. Tego, że w Turzy Śląskiej poważnie traktują start na wyższym szczeblu dowodzą już dokonane wzmocnienia doświadczonymi piłkarzami. Unię w ostatnich dniach zasilili – Dariusz Pawlusiński (144 mecze w Ekstraklasie w Groclinie i Cracovii) oraz Błażej Radler (116 spotkań na najwyższym szczeblu w Górniku Zabrze i Odrze Wodzisław Śl.).
Terminarz rundy jesiennej sezonu 2016/2017 dostępny jest – TUTAJ.
TP/ŁB/foto: PM